Open Source Content Management

Siostra Yvonne Reungoat, była przełożona generalna Córek Maryi Wspomożycielki, mianowana członkiem Dykasterii ds. Biskupów

(ANS – Watykan) – W środę 13 lipca Ojciec Święty Franciszek mianował po raz pierwszy kobiety członkami Dykasterii ds. Biskupów. Mowa tu o siostrze Yvonne Reungoat, byłej przełożonej generalnej Córek Maryi Wspomożycielki; siostrze Raffaelli Petrini, franciszkanki Eucharystii (FSE), pełniącej funkcję sekretarza generalnego Gubernatoratu Państwa i Miasta Watykanu, a także dr Marii Lii Zervino, przewodniczącej Światowej Unii Katolickich Organizacji Kobiet. Wraz z nimi zostało także mianowanych jedenastu kardynałów i biskupów.

Siostra Yvonne Reungoat była dziewiątą przełożoną generalną Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki. Urodziła się 14 stycznia 1945 r. w Plouénan, we Francji. Śluby zakonne jako córka Maryi Wspomożycielki złożyła 5 sierpnia 1965 r. Ukończyła studia z literatury, historii i geografii na Uniwersytecie w Lyonie. Uczyła do 1980 roku, potem kierowała wspólnotą w Lyonie i Paryżu (1977-1983), następnie pełniła funkcję wikarii inspektorialnej (1978-1983) i przełożonej inspektorii z siedzibą w Paryżu (1983-1989). W 1991 r. została wybrana przełożoną afrykańskiej inspektorii pw. Matki Bożej z siedzibą w Lomé (Togo). W 1996 r., na Kapitule Generalnej XX, została wybrana radną generalną wizytatorką, a w 2002 r., na KG XXI, wikarią generalną. W 2008 r., na KG XXII, została wybrana przełożoną generalną, a na Kapitule Generalnej XXIII w 2014 r. została potwierdzona na stanowisku przełożonej generalnej Zgromadzenia na następne sześciolecie.

Od 2018 r. siostra Yvonne jest przewodniczącą Unii Przełożonych Wyższych Zakonów Żeńskich Włoch (USMI), a od 2019 r. – członkiem Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.

Dykasteria ds. Biskupów zajmuje się tym wszystkim, co dotyczy mianowania biskupów diecezjalnych i tytularnych, administratorów apostolskich i ogólnie Kościołów partykularnych, przy uwzględnieniu propozycji tychże Kościołów partykularnych, Konferencji Episkopatów i Przedstawicielstw Papieskich oraz zasięgając opinii członków Prezydium właściwej Konferencji Episkopatu i Metropolity. W tym procesie angażuje również w odpowiedni sposób członków ludu Bożego danych diecezji.

Po otrzymaniu tej wiadomości, Matka Chiara Cazzuola, Przełożona Generalna Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki, pogratulowała siostrze Reungoat, pisząc: "Ciesząc się wraz z Siostrą z powodu tej kolejnej nominacji, będącej wyrazem wielkiego zaufania Kościoła do Siostry, a w osobie Siostry do całego Zgromadzenia, życzymy wszystkiego najlepszego w tej nowej misji. Będziemy blisko Siostry z czułością i wdzięcznością, towarzysząc jej na tej nowej drodze modlitwą i zobowiązując się do dalszej wierności Kościołowi i Papieżowi. Dziękujemy, Siostro Yvonne, za dyspozycyjność oraz szybką i pogodną odpowiedź na to nowe wyzwanie, które w roku, w którym obchodzimy 150. rocznicę Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki, jest darem i znakiem owocności charyzmatu. Niech Maryja Wspomożycielka poprzedza, prowadzi i towarzyszy Ci na drodze, tak jak to miało miejsce u początków naszego Zgromadzenia, 150 lat temu. Ze wszystkimi Córkami Maryi Wspomożycielki na świecie życzymy Ci dobrej drogi!”.

Spotkanie Światowej Rady Salezjanów Współpracowników na Valdocco

(ANS – Turyn) – Niedawno zakończyło się spotkanie Światowej Rady Salezjanów Współpracowników, które odbyło się w dniach 26-29 maja na Valdocco. To spotkanie było tym bardziej znaczące, że odbyło się wreszcie na miejscu po przerwie spowodowanej pandemią. Istotnie, minęły już dwa lata od ostatniego tego typu spotkania, które miało miejsce w maju 2020 r.; przez ten cały czas Rada Światowa spotykała się online.

“Jak to już stało się tradycją naszych spotkań Rady, do działań typowo organizacyjnych dodajemy zawsze wspólne chwile formacyjne. Tym razem mogliśmy z przyjemnością wsłuchać się w słowa ks. Moranda Wirtha, salezjanina, znakomitego znawcy św. Franciszka Salezego, który przybliżył nam różne ‘aspekty’ życia człowieka świeckiego wg św. Franciszka Salezego. A ponadto, skoro wybraliśmy Valdocco na miejsce spotkania Rady, nie mogliśmy nie poświęcić przynajmniej pół dnia na zwiedzenie Muzeum-Domu Księdza Bosko” – stwierdza Antonio Boccia, światowy koordynator Stowarzyszenia.

Następnie zgromadzeni radni dokonali wyboru nowego administratora i sekretarza światowego Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników, którymi zostali odpowiednio: Raul Fernández, radny regionu Iberyjskiego (administrator) i Carlo Pellegrino, radny regionu Włoch Południowych, Bliskiego Wschodu i Malty (sekretarz). Przy tej okazji podziękowano również poprzedniemu administratorowi i dotychczasowemu sekretarzowi, Cinzii Arenie i Filippo Servilli, za ich pełną oddania i kompetentną pracę.

W spotkaniu uczestniczyli również: siostra Leslye Sandigo, radna ds. Rodziny Salezjańskiej Córek Maryi Wspomożycielki, delegat światowy ds. Salezjanów Współpracowników i Byłych Wychowanków Salezjańskich, salezjanin koadiutor Dominic Nguyen, oraz ks. Joan Lluis Playa, delegat Przełożonego Generalnego ds. Sekretariatu Rodziny Salezjańskiej. W przypadku niektórych obecnych było to ostatnie spotkanie w ramach Rady Światowej, ponieważ jeszcze w tym roku w niektórych regionach odbędą się Kongresy, w czasie których zostaną wybrani nowi radni światowi.

“Modlitwa przed obrazem Maryi Wspomożycielki, blisko urny Księdza Bosko, wlała w nas niezbędny entuzjazm, abyśmy mogli ofiarować to, co najlepsze w służbie Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników, by każdy z nich mógł nieść ludziom młodym obfite owoce naszego świeckiego charyzmatu. Wszyscy jednomyślnie oświadczamy, że dzieje się to “tylko z miłości i nic na siłę” – powiedział na zakończenie Antonio Boccia.

Maryja Wspomożycielka, “Madonna Księdza Bosko”

(ANS – Rzym) – “Auxilium Christianorum”, “Wspomożycielka Chrześcijan” – to tytuł wzięty z Litanii Loretańskiej i dziedzictwo Kościoła powszechnego. Jednocześnie tytuł ten ma szczególne znaczenie dla Rodziny Salezjańskiej, zważywszy na wielkie nabożeństwo, jakie Ksiądz Bosko żywił do Maryi pod tym właśnie wezwaniem.

Wezwanie “Auxilium christianorum, ora pro nobis” pojawia się po raz pierwszy w wersji Litanii Loretańskiej z 1576 r., zatwierdzonej przez papieża Klemensa VIII w 1601 r. Inwokacja ta została dodana przez papieża Piusa V po zwycięstwie Ligi Świętej nad Osmanami pod Lepanto 7 października 1571 r. Papież ustanowił z okazji tego chwalebnego zwycięstwa święto Różańca świętego, ale to wdzięczne wezwanie, skierowane do niebiańskiej Opiekunki jako “Auxilium Christianorum” nie wydaje się być wprowadzone bezpośrednio przez papieża, ale należy je przypisać, jak później mówiono, zwycięskim weteranom, którzy wracając z bitwy przechodzili przez Loreto, aby podziękować Matce Bożej. Zaś sztandar floty został przekazany do kościoła dedykowanego Maryi w Gaecie, gdzie jest nadal przechowywany.

Ten wyraz radości ludu chrześcijańskiego został utrwalony w tym wezwaniu; senat wenecki kazał napisać pod wielkim obrazem upamiętniającym bitwę pod Lepanto w Pałacu Dożów: “Ani siła, ani broń, ani wodzowie nie poprowadzili nas do zwycięstwa, lecz Maryja Różańcowa”. I tak obok dawnych tytułów “Pocieszycielka strapionych” i “Ucieczka grzeszników” dodano dla ludu i Kościoła wezwanie: “Wspomożycielka chrześcijan”.

Święto Maryi, Wspomożycielki Wiernych, zostało ustanowione przez papieża Piusa VII 15 września 1815 roku i ustalone na dzień 24 maja na pamiątkę jego triumfalnego powrotu do Rzymu (24 maja 1814 r.) po uwięzieniu przez Napoleona w Fontainebleau. Pierwotnie święto było ograniczone do Kościoła rzymskiego, ale wkrótce rozprzestrzeniło się na diecezje toskańskie (1816), a potem objęło cały Kościół powszechny.

Chociaż kult ten trwał przez następne stulecia, miał swoje wzloty i upadki, aż do czasu, gdy w XIX wieku odrodził go Ksiądz Bosko. Wielki wychowawca i założyciel z Turynu od początku oddał swoją pracę kapłańską i założycielską pod opiekę i pomoc Maryi Wspomożycielki, do której zwracał się w każdej potrzebie, zwłaszcza wtedy, gdy sprawy długo nie znajdowały rozwiązania i pojawiały się duże trudności. Ten wielki kapłan, apostoł młodzieży, w ciągu zaledwie trzech lat, w 1868 r., wzniósł bazylikę Maryi Wspomożycielki na Valdocco w Turynie; pod Jej macierzyńską opieką oddał całe swoje dzieło, dziś rozsiane po całym świecie. Tak oto “Maryja Wspomożycielka” stała się “Madonną Księdza Bosko”, nierozerwalnie związaną z wielką Rodziną Salezjańską, która dała Kościołowi zastępy świętych, błogosławionych, czcigodnych sług Bożych i sług Bożych; te wszystkie dzieci, które powierzyły się pomocy najsłodszej i najpotężniejszej z matek.

Całe kontynenty i kraje czczą i mają Maryję Wspomożycielkę za Patronkę: katolicka Australia – od 1844 r., Chiny – od 1924 r., Argentyna – od 1949 r., Polska – od pierwszych dziesięcioleci XIX w.; szeroko rozpowszechnione i starożytne jest nabożeństwo do Niej w różnych krajach Europy Wschodniej.

W pięknej turyńskiej bazylice Jej poświęconej znajduje się majestatyczny obraz, namalowany na zlecenie samego założyciela, przedstawiający Maryję Wspomożycielkę, z Dzieciątkiem na ręku, w otoczeniu Apostołów i Ewangelistów. Wymowa tego obrazu jest bardzo oczywista: tak jak Maryja była obecna wraz z apostołami w Jerozolimie na początku działalności Kościoła, tak też nadal jest obecna, aby chronić Kościół i prowadzić go przez wieki historii.