«Być dzisiaj zaczynem w rodzinie ludzkiej»: Prezentacja Wiązanki 2023 ze strony Przełożonego Generalnego

W środę, 27 grudnia, Przełożony Generalny Salezjanów, ks. Ángel Fernández Artime, zaprezentował Wiązankę 2023:“JAKO ZACZYN WE WSPÓŁCZESNEJ RODZINIE LUDZKIEJ. Wymiar świecki Rodziny Księdza Bosko” Córkom Maryi Wspomożycielki i całej Rodzinie Salezjańskiej.

W tym wydarzeniu uczestniczyli: Przełożona Generalna Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki, s. Chiara Cazzuola, oraz członkinie jej Rady; była przełożona generalna, s. Yvonne Reungoat; radca generalny ds. komunikacji społecznej; p. Jean Paul Muller; przełożona inspektorii św. Jana Bosko (IRO); przełożona wizytatorii Maryi Matki Kościoła (RMC); nowicjuszki międzynarodowego nowicjatu Maryi Wspomożycielki w Castel Gandolfo (Rzym), liczne córki Maryi Wspomożycielki, inni salezjanie i przedstawiciele Rodziny Salezjańskiej.  

Spotkanie rozpoczęło się pieśnią do Maryi w wykonaniu nowicjuszek, połączoną z pokazem żonglerki, po czym miało miejsce wprowadzenie do Wideo Wiązanki 2023, którego dokonała s. Leslye Sándigo, radna generalna ds. Rodziny Salezjańskiej. Po prezentacji wideo miała miejsce rozmowa z Przełożonym Generalnym, którą prowadziła s. Maria Ausilia De Siena CMW, radna generalna ds. komunikacji społecznej, oraz Marta Rossi, salezjanka współpracownica. Zadanu mu kilka pytań. Pytano o powody wyboru tego tematu wymiaru świeckiego oraz o znaczenie bycia zaczynem, elementem “należącym do DNA wszystkich chrześcijan”, z “kolorem” właściwym dla charyzmatu salezjańskiego. Pytano też o to, jak zaproponować młodym styl życia, który wzrasta w ciszy jako zaczyn, i jak być, jako Rodzina Salezjańska, zaczynem dla tych młodych ludzi, którzy żyją w warunkach trudności spotęgowanych przez pandemię.

Była to okazja dla ks. Ángela Fernándeza Artime do wyjaśnienia motywów wyboru tematu Wiązanki, a przede wszystkim do podkreślenia komplementarności członków Rodziny Salezjańskiej w kontekście misji na rzecz młodzieży. Ten poprosił całą Rodzinę Salezjańską, aby nie zniechęcała się w misji; by nie sądziła, że młodzi ludzie są zamknięci na propozycje, by nie chciała zmieniać świat za pomocą magicznej różdżki, ale przede wszystkim, by zasiewała małe ziarna, pozwalając Duchowi Świętemu zrobić resztę. “Siew małych ziaren - zaznaczył Przełożony Generalny - polega na stałym byciu z młodymi ludźmi, uważnym słuchaniu ich, słowie wyszeptanym do ucha z czułością”. 

Odpowiadając na inne pytania - dotyczące wspólnoty, tożsamości salezjańskiej, polityki - ks. Ángel Fernández Artime wskazał również na wyzwania związane z autentycznie chrześcijańskim świadectwem, potrzebę kroczenia razem, angażowania się na rzecz świata, poprzez odważne wybory, do których powołani są członkowie Rodziny Salezjańskiej. A to wszystko po to, aby wesprzeć młodych ludzi w uczeniu się, jak “być uczciwymi robotnikami w życiu publicznym” i “angażować się w życie polityczne” w celu przekształcenia własnego społeczeństwa i świata. Szczególną uwagę Przełożony Generalny zwrócił na młodzież, którą określił jako “szczególną część społeczeństwa”, zasługującą na wielkie zainteresowanie. 

“Być zaczynem, dzięki obecności i osobistemu spotkaniu z młodymi ludźmi, poprzez małe codzienne gesty, wykonywane z miłością” to niektóre ze sposobów zaproponowanych przez ks. Ángela Fernándeza Artime, który podkreślił wielką szansę, jaką ma Rodzina Salezjańska, która każdego dnia może przebywać z dużą liczbą chłopców i dziewcząt oraz ich rodzinami, co jawi się jako powód do zaangażowania na rzecz życia i nadziei w obecnej trudnej rzeczywistości egzystencjalnej. Zachęcił również wszystkich, aby nadal byli codziennym zaczynem w przygotowywaniu smacznego chleba w salezjańskiej misji w świecie.

Następnie głos zabrała Przełożona Generalna CMW, s. Maria Chiara Cazzuola, która podziękowała ks. Ángelowi za tę prezentację “na żywo” Wiązanki oraz za stworzenie możliwości, poprzez omówienie tego tematu, do pogłębienia wymiaru świeckiego Rodziny Salezjańskiej, który bardzo leżał na sercu Księdzu Bosko, ożywiając w każdym człowieku świadomość, że potrafi być członkiem rodziny, dążyć do dobra i być owocnym jak zaczyn każdego dnia.

Każdego roku Przełożony Generalny proponuje Rodzinie Salezjańskiej Wiązankę dotyczącą konkretnego tematu. Obecny Przełożony Generalny uczynił to po raz dziewiąty.

Źródło ANS

Tematy Wiązanek z ostatnich 25 lat

27 grudnia 2022

(ANS – Rzym) – W dzisiejsze popołudnie, 27 grudnia, zostanie jak zwykle zaprezentowana Wiązanka Przełożonego Generalnego na rok 2023, której tematem jest: “JAKO ZACZYN WE WSPÓŁCZESNEJ RODZINIE LUDZKIEJ. Świecki wymiar Rodziny Księdza Bosko”. Ta towarzyszy życiu wspólnot salezjańskich na całym świecie od czasów Księdza Bosko. Poniżej przywołujemy tematy Wiązanek z ostatnich 25 lat.

Ks. Juan E. Vecchi

1997 - Wpatrując się w Jezusa, pierworodnego spośród wielu braci, pomagamy młodym ludziom przyjąć Go z wiarą.

1998 - «Błogosławiony niech będzie Bóg, Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa». Zwróćmy się do Niego z miłością jak dzieci, aby być z młodymi ludźmi budowniczymi braterskiej solidarności.

1999 - W nadziei zostaliśmy zbawieni: odkrywamy z młodymi na nowo obecność Ducha w Kościele i w świecie, aby żyć i działać z ufnością w perspektywie królestwa.

2000 - W imię Chrystusa, naszego pokoju, pojednajcie się.

2001 - Chrystus darem dla wszystkich. Jako owoc jubileuszu ożywiamy ducha misyjnego i solidarność.

Ks. Pascual Chávez Villanueva

2002 - «Duc in altum»: na otwartym morzu i w kierunku głębi.

2003 - Dom i szkoła komunii.

2004 - Proponujemy na nowo wszystkim młodym ludziom radość i zaangażowanie w świętość.

2005 - Odmłodzić oblicze Kościoła, który jest Matką naszej wiary.

2006 - Otoczyć szczególną uwagą rodzinę.

2007 - Pozwólny się prowadzić miłości Boga, który kocha życie.

2008 - Wychowujemy z sercem Księdza Bosko.

2009 - Zaangażujmy się, aby uczynić Rodzinę Salezjańską szerokim ruchem osób dla zbawienia młodzieży.

2010 - Za wzorem Księdza Rua, jako autentyczni uczniowie i pełni pasji apostołowie niesiemy młodzieży Ewangelię.

2011 - Przyjdźcie i zobaczcie.

2012 - Znając i naśladując Księdza Bosko, czynimy młodzież misją naszego życia.

2013 - « Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się!» (Flp 4,4). “Wzorem Księdza Bosko - wychowawcy ofiarujemy młodzieży Ewangelię radości, stosując pedagogię dobroci”.

2014 - «Da mihi animas, cetera tolle. Czerpiemy z doświadczenia duchowego Księdza Bosko, aby kroczyć drogą świętości zgodnie z naszym specyficznym powołaniem. «Chwała Boża i zbawienie dusz».

Ks. Ángel Fernández Artime 

2015 - Jak Ksiądz Bosko, z młodzieżą i dla młodzieży.

2016 - Z Jezusem przeżywamy wspólnie przygodę w Duchu Świętym.

2017 - Jesteśmy rodziną! Każdy dom szkołą życia i miłości.

2018 - «Panie, daj mi tej wody» (J 4,15). Pielęgnujemy sztukę słuchania i towarzyszenia.

2019 - «Aby radość moja w was była» (J 15,11). Świętość jest także dla ciebie.

2020 - «Niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie» (Mt 6,10). Dobrzy chrześcijanie i uczciwi obywatele.

2021 - Ożywia nas nadzieja: «Oto czynię wszystko nowe» (Ap 21,5).

2022 - Czyńcie wszystko z miłości, nic na siłę (Św. Franciszek Salezy). 

Źródło: sangiovannibosco.net

Boże Narodzenie 2022

          W jednym ze “słówek na dobranoc”, które poprzedzało uroczystość Bożego Narodzenia, Ksiądz Bosko powiedział: «Uczyńcie jak pasterze z Betlejem: często go odwiedzajcie. Zazdrościmy pasterzom, którzy udali się do betlejemskiej szopy, którzy go widzieli zaraz po urodzeniu, którzy ucałowali jego rączkę, złożyli dary. Mówimy: szczęśliwi ci pasterze! A przecież nie mamy im czego zazdrościć, ponieważ ich szczęście jest także naszym. Ten sam Jezus, którego odwiedzili pasterze w szopie, znajduje się tutaj, w tabernakulum. Jedyna różnica polega na tym, że pasterze widzieli go oczyma ciała, a my oglądamy go oczyma wiary, i nie ma rzeczy, która sprawiłaby Mu większą przyjemność niż częste odwiedzanie Go. W jaki sposób? Przede wszystkim przez częste przyjmowanie Komunii. Innym sposobem będzie wstąpienie, od czasu do czasu, do kościoła w ciągu dnia, nawet na minutę».

Takiej zażyłości z Jezusem Chrystusem życzę wszystkim Siostrom i Braciom Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników, wtedy przez każde Boże Narodzenie w nas będzie wzrastał Kościół Chrystusowy.

Z modlitwą i radosnymi pozdrowieniami

Ks. Henryk Bonkowski

delegat prowincjalny SSW

SIŁA TEGO BEZBRONNEGO DZIECKA POKONUJE WSZYSTKIE MOCE ŚWIATA

16 grudzień 2022

PRZESŁANIE PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO

W tym roku bardziej niż kiedykolwiek odczuwamy prawdziwość tych słów Izajasza: «Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło».

Drodzy przyjaciele, w tym czasie w naszych miastach jest więcej światła. Gwiazdy i witryny sklepowe zapowiadają nadejście świątecznego ucztowania. W natłoku Mikołajów, reniferów i bałwanów rzadko pojawia się kilka wizerunków Dzieciątka Jezus, choć to On jest królem tego święta. Jak przypomniał nam papież Benedykt XVI: «Sława Boża nie objawia się w triumfie i w mocy króla, nie błyszczy w słynnym mieście, w wystawnym pałacu, ale zamieszkuje w łonie Dziewicy, okazuje się w ubóstwie dziecka. Wszechmoc Boża, także w naszym życiu, działa z siłą, często milczącą, siłą prawdy i miłości. Wiara mówi nam, zatem, że bezbronna moc tego Dziecka na koniec zwycięży zgiełk mocy świata. A w nocy świata niech nas znów zaskoczy i oświeci ten zupełnie nieoczekiwany akt Boga: Bóg staje się Dzieckiem. Dajmy się zaskoczyć i oświecić Gwieździe, która zalała wszechświat radością. Niech Dzieciątko Jezus, gdy przyjdzie do nas, nie zastanie nas nieprzygotowanych, nastawionych jedynie na upiększanie zewnętrznej rzeczywistości».

Większość z nas z ekscytacją i nostalgią przeżywa przygotowania do świąt Bożego Narodzenia z ich całym rytuałem. Niektórzy może nie są w stanie odczuć w swoim sercu, co oznacza ta cudowna Tajemnica obecności Boga, który jest Miłością. Wielu innych tak. Ale w każdym razie jest to zawsze piękny czas człowieczeństwa, łaski, tęsknoty za pokojem, nadziei.

Nie możemy ukrywać, że rzeczywiście przeżywamy “noc świata”. Żyjemy w nocy, żyjemy w czasie bólu, rozpaczy, wojny, śmierci.

Nie możemy ignorować wojny, która toczy się na Ukrainie.

Nie zapominajmy o wielu tysiącach istnień ludzkich zniweczonych grzechem wojny i śmierci, jaką ta wszędzie rozsiewa. Bądźmy świadomi, że na Ukrainie setki tysięcy ludzi jest przesiedlonych, a kolejne setki tysięcy żyją w nieludzkich warunkach w ukryciu, bez światła i ciepła, z niewielką ilością jedzenia.

Oprócz Ukrainy na świecie jest 29 innych ognisk wojny i konfliktów, niosących te same skutki w postaci śmierci i spustoszenia.

Co roku w niektórych krajach Ameryki Łacińskiej ginie ponad 35 tys. osób.

Liczba biednych ludzi w Europie (jakże wielu z nas czuło się zabezpieczonymi przed wszelkimi nieszczęściami) wzrosła ponad dwukrotnie w porównaniu z sytuacją sprzed dwóch czy trzech lat.

Nie udało nam się ograniczyć głodu na świecie, który nawet się nasilił.

Katastrofy pożarów i powodzi, będące konsekwencją zmian klimatycznych na chorej planecie, ostrzegają nas coraz bardziej.

Na ostatnim szczycie klimatycznym nie byli obecni przedstawiciele krajów, które najbardziej zanieczyszczają środowisko, tak jakby ten problem ich nie dotyczył.

Czy tej nocy nie można nazwać “nocą człowieczeństwa”? Papież Franciszek powiedział: «W tym roku nasza modlitwa stała się gorącym apelem, ponieważ dzisiaj pokój został poważnie naruszony, zaatakowany i podeptany, i to w Europie, na tym samym kontynencie, który w ubiegłym wieku doświadczył okropności dwóch wojen światowych. A teraz doświadczamy trzeciej wojny światowej».

Z pomocą w tej sytuacji przychodzi nam objawienie się dobroci Boga w Jezusie Chrystusie i Jego miłości do ludzkości. Bóg nas zbawił, jak mówi list do Tytusa. Wyzwolił nas z łańcuchów, które nas wiązały. Położył kres naszemu rozdarciu i błądzeniu i sprowadził nas na właściwą drogę. Uwolnił nas od obsesji nienawiści. Kiedy Jego człowieczeństwo objawiło się w Chrystusie, ten prawdziwy obraz człowieka zmienił coś także w nas. Postawił nas przed pierwotnym obrazem, jaki Bóg z nas uczynił i sprawił, że ten pierwotny obraz zajaśniał nowym pięknem.

Papież Franciszek wielokrotnie powracał w kontekście obecnego okresu do wątku nadziei, zachęcając nas, byśmy spojrzeli na naszą egzystencję nowymi oczami, zwłaszcza teraz, gdy przechodzimy przez ciężką próbę, i byśmy spojrzeli na nią oczami Jezusa, “autora nadziei”, który pomoże nam przejść przez te trudne dni z tą pewnością, że ciemności zamienią się w światło. Nadzieja jest “cnotą, która nigdy nie zawodzi: jeśli masz nadzieję, nigdy nie będziesz rozczarowany” - powiedział papież Franciszek. Jest to cnota, która w wierszu wielkiego francuskiego pisarza katolickiego Charlesa Peguy'a zaskakuje nawet Boga, ponieważ autor każe mu powiedzieć: “Wiara, którą najbardziej kocham, mówi Bóg, to nadzieja”. To, co mnie zadziwia... to nadzieja”. 

Gdzie możemy znaleźć, odkryć, dotknąć owoców Wcielenia, Bożego Narodzenia sprzed ponad 2000 lat i Życia, które wypływa dla nas ze Zmartwychwstania Pana? Czy mamy powody do nadziei, a może ta ciemna noc nie pozwala nam ich znaleźć?

Dzieciątko ma puste ręce, bo darem Boga, najwyższym darem dla ludzkości, jest On sam. Nie superman, ale krucha, mała, bezbronna istota, taka jak my. By powiedzieć nam: zacznijmy od nowa właśnie od tego, zacznijmy od tej czułości. Spójrzmy sobie w oczy i odkryjmy na nowo prawdziwe życie pulsujące w nas. W oczach świata może się to wydawać śmieszne, ulotne, jednorazowe, ale my wiemy, że posiadamy siłę, która może rozbić ciemność. Jezus jest tym małym światłem, które zostało nam dane.

Teraz na nas kolej.

Dobry prezent jest wartościowy, jeśli się z niego korzysta! Jak wszystkie dary, istnieje sposób na “recykling” Bożego daru: poprzez oddanie życia! I bez wątpienia tak jest: w obliczu tak wielkiej nocy jest też tak wiele życia. Życie, które przynosi nam Maryja z Nazaretu w swoim nowo narodzonym Synu, i życie tak wielu dzieci, które matki, z ogromną miłością, rodzą w imię Boga. Życie stojące pod znakiem anonimowej ofiarności milionów ludzi, którzy codziennie podając rękę swoim sąsiadom, potrzebującym, osobom starszym i samotnym. Życie jest tym, co daruje ze swej strony tyle anonimowych osób, które po cichu walczą z tyloma ciemnościami i pesymizmem. Wydaje mi się, że życie jest tym, co jest siane każdego dnia w tysiącach placówek salezjańskich na całym świecie, gdzie gest, uśmiech, kawałek chleba lub talerz ryżu, chwila spotkania niosą światło i nadzieję. Wszystko to, jak sądzę, jest owocem Bożego Narodzenia, Wcielenia Syna Bożego, Zmartwychwstania i działania Boga Życia, który zawsze ma ostatnie słowo.

Źródło ANS