Ksiądz Bosko jest chyba najbardziej zadziwiającym i fascynującym świętym, jakiego znała historia. Każdy święty nosi w sobie szczególną charyzmę i urok, ale w Księdzu Bosko znajdujemy doskonałe połączenie cech ludzkich i boskich. Zadziwiające jest to, że prosty, ubogi, półsierota z Becchi, potrafił stać się założycielem zgromadzenia, zasiewając ziarno, z którego zrodził się wielki ruch, rodzina salezjańska, która liczy ponad 400 000 członków na całym świecie. Jego naśladowcy, salezjanie Księdza Bosko, których jest dziś ponad 14 tysięcy, są obecni w 134 krajach świata, służąc młodzieży najbardziej potrzebującej.

Ksiądz Bosko jest bardzo kochany na całym świecie i uosabia niezwykłą obecność wśród młodzieży. Odmienił życie milionów młodych ludzi, nadając sens ich egzystencji. Synowie Księdza Bosko są zaangażowani w różnorodną działalność (szkoły, ośrodki, uniwersytety, ośrodki młodzieżowe, szkoły techniczne, parafie, ośrodki pomocy społecznej, sierocińce, ośrodki dla dzieci ulicy, ośrodki promujące obszary wiejskie, działalność na rzecz rozwoju kobiet itd.), służąc tysiącom młodych ludzi na całym świecie, przygotowując ich do bycia dobrymi obywatelami i dobrymi wierzącymi.

Ksiądz Bosko to kompendium cnót, umiejętności, talentów i łaski Bożej. Swoją nieodpartą siłą potrafił przeniknąć do serca każdego napotkanego człowieka: był obdarzony magnetyczną charyzmą. Każda cnota znajduje wyraz w Księdzu Bosko. Rozpoznanie w tym niezwykłym świętym jego wspaniałych cech jest najlepszym sposobem na ich zapamiętanie.

Był przede wszystkim człowiekiem Boga, który dzięki głębokiemu zjednoczeniu z Panem potrafił przekazać Jego miłość, miłosierdzie i siłę. Mimo nawału pracy zawsze był blisko Boga i pełnił rolę przewodnika, aby każdy mógł tego doświadczyć i to poczuć.

Ksiądz Bosko był gorliwym apostołem, który bez wahania korzystał z każdej okazji, aby zdobyć dusze dla Boga, gdziekolwiek się znajdował. Jego jedyne pragnienie wyraża dewiza: “Dajcie mi dusze, resztę zabierzcie”.

Był kochającym człowiekiem, który wiedział jak zdobyć serca tysięcy młodych ludzi. Każdy chłopiec, który miał łaskę go poznać, czuł miłość, troskę i opiekę, jaką Ksiądz Bosko, z wrodzoną życzliwością, potrafił go obdarzyć.

Był pedagogiem, nauczycielem wychowania, który poprzez swój prewencyjny system rozumu, religii i dobroci zdołał uczynić swój system wychowawczy humanitarnym, duchowym, naukowym i integralnym.

Był wspaniałym kaznodzieją i inspirującym mówcą, który rozumiał siłę komunikacji. Ludzie przyjeżdżali, aby go słuchać, ponieważ w każdym jego słowie wyczuwali obecność Boga.

Był mistrzem rady, który umiał pocieszyć, poprowadzić i skierować każdego na drogę prawdy i świętości.

Był psychologiem, potrafił badać umysły i serca młodych ludzi oraz określić ich potrzeby.

Ksiądz Bosko był wielkim mistykiem i kontemplatykiem: siłę czerpał od Tego, który był jego jedynym natchnieniem.

Był sprawcą cudów. Madonna, Maryja Wspomożycielka, przejawiała swoją szczególną życzliwość we wszystkich dziełach Księdza Bosko. Każdy z cudów Księdza Bosko miał znamię błogosławionej Matki, a on sam dokonał ich wiele.

Był pracowity, pracował niestrudzenie w sposób bezinteresowny, poświęcając się całkowicie swojej misji od świtu do zmierzchu.

Był też wspaniałym muzykiem, niezwykłym śpiewakiem, potrafił uczyć muzyki, czyniąc z niej środek do chwalenia Boga i sposób na świąteczne zaangażowanie młodzieży. Jego “orkiestra” była bardzo ceniona przez ludzi ze wszystkich środowisk.

Był kuglarzem i iluzjonistą potrafiącym przyciągnąć młodych ludzi i pozyskać ich dla Boga.

Kochał sport: był niezrównanym sportowcem, który cenił zajęcia sportowe jako istotny element swojego systemu wychowawczego. Gra stała się nieodzownym elementem jego oratorium: miał genialną intuicję co do strategicznego narzędzia pozyskiwania i wychowania młodzieży.

Miał cechy wyrafinowanego dyplomaty i męża stanu, zdolnego do serdeczności wobec wszystkich urzędników państwowych i doskonale potrafiącego odnosić się do przedstawicieli biurokracji, czyniąc siebie przekonującym i wiarygodnym.

Był dramaturgiem, znakomitym popularyzatorem teatru i sztuki w celu kształtowania młodych umysłów poprzez przekazywanie im orędzia Bożego.

Miał wielowymiarową osobowość i różne umiejętności zawodowe: był stolarzem, szewcem, krawcem, drukarzem, potrafił z pokorą opanować różne zawody. Jego praca charakteryzowała się niestrudzonym nauczaniem, instruowaniem, formowaniem młodych umysłów, nauką zawodu, która umożliwiała młodym ludziom godziwą pracę i zrobienie kariery zawodowej.

Był społecznikiem, który wiedział, jak aktywizować swoich wychowanków, aby umieli odpowiedzieć na potrzeby społeczeństwa, niezależnie od tego, czy była to choroba, zaraza czy bieda. Energicznie bronił i walczył o prawa swoich wychowanków we wszystkich miejscach, w których pracowali i we wszystkich instytucjach, w których byli umieszczani.

Był człowiekiem prostym i ubogim: urodził się ubogi, żył ubogi i umarł ubogi. Jego prostota, oszczędne życie i miłość do ubogich nie mogą być nigdy zapomniane.

Był człowiekiem głęboko optymistycznym: nigdy nie zniechęcał się w obliczu trudności. Jego ufność w Opatrzność Bożą zawsze wspierała go w każdej skomplikowanej sytuacji.

I był biegły w pozyskiwaniu środków, znajdowaniu funduszy na budowę nowej świątyni, rozpoczęcie nowego dzieła czy spłatę długów. Umiał prosić.

Ks. Jan Bosko jest niewątpliwie fascynującym przykładem, który uwiarygodnia i uatrakcyjnia chrześcijański model życia inspirowany wartościami głębokiej duchowości. Święty jest nadal znaczącym źródłem stałej inspiracji, gdy chodzi o zachowanie zasad życia w służbie dla dobra i w służbie innym, otwierając w ten sposób ludzkość na nadzieję sprawiedliwszego świata.

Źródło ANS