Open Source Content Management

Sny Księdza Bosko: sen o dwóch kolumnach

29 stycznia 2024

Będąc bardzo blisko uroczystości św. Jana Bosko, w dwusetną rocznicę jego “snu z 9. roku życia”, chcemy zaproponować czytelnikom ANS trzy sny najbardziej znane, najbardziej znaczące i najbardziej “prorocze” dla Zgromadzenia i całego Kościoła. Zaczynamy dzisiaj od tego, który przeszedł do historii jako “Sen o dwóch kolumnach” (Memoria Biografiche VII, 169-171), a którego treść, o wyraźnym aspekcie eklezjalnym, jest często przywoływana w wielu różnych miejscach i okolicznościach, nie tylko w środowiskach salezjańskich.

Ksiądz Bosko opowiedział ten sen wieczorem 30 maja 1862 roku.

«Wyobraźcie sobie - powiedział - że znajdujecie się ze mną nad morzem, na plaży albo raczej na samotnej skale, i że wokoło nas jest tylko morze. Na całej tej rozległej powierzchni wód widać nie¬zliczone okręty płynące w szyku bojowym; ich dzioby zakończone są żelaznymi, zakrzywionymi ostrzami na podobieństwo strzał. Okręty uzbrojono w armaty i rusznice, we wszelkiego rodzaju broń; zaopatrzono w materiały wybuchowe, a nawet w księgi. Zbliżają się do okrętu większego i potężniejszego od pozostałych, i usiłują staranować go, podpalić, zniszczyć. Ten majestatyczny, doskonale wyposażony okręt eskortują maleńkie stateczki, które odbierają od niego polecenia i wykonują tysiące manewrów, aby obronić się przed flotą przeciwnika. Wieje jednak przeciwny wiatr, a wzburzone morze zdaje się być przychylne wrogom. Pośrodku bezkresu wód wznoszą się nad falami blisko siebie dwie grube i bardzo wysokie kolumny.

Na jednej z nich znajduje się posąg Niepokalanej Dziewicy, u stóp której wisi tablica z następującym napisem: „AUXILIUM CHRISTIANORUM" (Wspomożenie wiernych); na drugiej, jeszcze wyższej i grubszej, znajduje się HOSTIA rozmiarów proporcjonalnych do kolumny, a pod nią inna tablica, z napisem: „SALUS CREDENTIUM" (Zbawienie wierzących).

Wódz naczelny wielkiego statku, którym jest Rzymski Namiestnik, widząc furię nieprzyjaciół i fatalne położenie wiernych mu ludzi, gromadzi wokół siebie dowódców najważniejszych statków, aby postanowić, co dalej czynić. Wszyscy dowódcy wchodzą na pokład i zasiadają wokół papieża. Odbywa się uroczysta narada, ale w związku z nasilaniem się burzy wszyscy zostają odesłani, aby dowodzić własnymi statkami.

Po uspokojeniu się burzy papież powtórnie gromadzi wokół siebie dowódców, podczas gdy statek dowodzący zdąża swym kursem.

Jednak burza powraca. Papież stoi przy sterze, a wszystkie jego wysiłki skierowane są ku temu, aby wprowadzić statek pomiędzy te dwie kolumny, ze szczytu których zwieszają się dookoła kotwice i wielkie, doczepione do łańcuchów haki. Okręty nieprzyjacielskie usiłują go zaatakować i zatopić: jedne pismami, inne książkami, jeszcze inne materiałami wybuchowymi, które próbują przerzucić na pokład; niektóre strzelają z armat, rusznic i uderzają dziobami. Walka staje się coraz bardziej zażarta, ale wysiłki są daremne: wielki okręt płynie bezpiecznie. Czasem po uderzeniu straszliwym ciosem otwiera się w jego boku szeroka i głęboka szczelina, ale natychmiast od dwóch kolumn wieje wiatr, który zamyka szczeliny i zatyka dziury. Tymczasem armaty napastników rozrywają się, rusznice i wszelka inna broń łamie się, wiele okrętów zostaje zdruzgotanych i tonie w morzu. Wróg przystępuje do walki wręcz.

Nagle papież, silnie uderzony, upada. Natychmiast go podnoszą, ale on upada po raz drugi i umiera. Okrzyk zwycięstwa rozbrzmiewa wśród nieprzyjaciół; na ich okrętach widać niewypowiedzianą radość.

Jednak zaraz po śmierci jednego papieża drugi zajmuje jego miejsce. Zgromadzeni dowódcy wybrali go tak szybko, że wiadomość o śmierci papieża zbiega się z wiadomością o wyborze jego następcy. Wrogowie tracą ducha.

Nowy papież, pokonując wszystkie przeszkody, wprowadza okręt pomiędzy dwie kolumny i łańcuchami zwieszającymi się z dziobu i z rufy przywiązuje okręt do kolumny z Hostią i do kolumny z posągiem Niepokalanej Dziewicy.

I wtedy dokonuje się wielki przewrót: wszystkie okręty nieprzyjacielskie uciekają, rozpraszają się, zderzają, niszcząc się wzajemnie. Wiele tonie i usiłuje zatopić inne, podczas gdy statki odważnie walczące u boku papieża dopływają, aby przywiązać się do kolumn. Teraz na morzu panuje wielki spokój».

W tym momencie Ksiądz Bosko zapytał księdza Rua: “Co myślisz o tym śnie?”.

Ks. Rua odpowiedział: “Wydaje mi się, że statek papieża to Kościół, okręty to ludzie, a morze - świat. Ci, którzy bronią wielkiego okrętu, są dobrzy, kochają Kościół; pozostali to jego wrogowie, którzy walczą z nim na wszystkie sposoby. Dwie zbawcze kolumny to moim zdaniem oddanie się Przenajświętszej Pannie i Przenajświętszemu Sakramentowi Eucharystii".

Dobrze powiedziałeś - skomentował Ksiądz Bosko - trzeba tylko jedno poprawić. Okręty wrogów to prześladowania. Nadchodzą dla Kościoła ciężkie czasy. To, co było do tej pory, jest niczym w porównaniu z tym, co ma nastąpić. Pozostają jedynie dwa sposoby, aby uratować się z tego zamętu: oddać się Przenajświętszej Pannie i często przystępować do Komunii Świętej.

Źródło ANS

Wiadomości z Czerwińska nad Wisłą

29 października 2023 r. miało miejsce uroczyste zakończenie jubileuszu 100-lecia Salezjanów w Czerwińsku nad Wisłą. Uroczystościom przewodniczył J.E. Ks. Biskup Szymon Stułkowski, ordynariusz Diecezji Płockiej oraz Ks. Inspektor Tadeusz Jarecki SDB.

Jubileusz to czas refleksji, ale nie stagnacji i odcinania „przysłowiowych kuponów od przeszłości”, to czas aby powiedzieć Bogu „Dziękujemy ale Ducha Salezjańskiego nie gasimy!” Te słowa mają swoje uzasadnienie, bowiem przed przybyciem do Czerwińska nad Wisłą w 1923 r. pierwszych Salezjanów, według najnowszych odkryć wiadomo, że już w 1914 r. działali tu Pomocnicy Salezjańscy. To ówczesny Ksiądz Proboszcz śp. Kanonik Eugeniusz Gruberski, poznał w Oświęcimiu Pomocników Salezjańskich i przeniósł tę wspólnotę na czerwiński grunt.

Dziś razem z naszymi Salezjanami pod chwalebnym sztandarem Matki Bożej Wspomożenia Wiernych i Świętego Jana Bosko staramy się na różnych płaszczyznach realizować ideał wychowania dzieci i młodzieży na „dobrych obywateli i porządnych chrześcijan” modlitwą, słowem i przykładem. Jako konkretny owoc kończącego się Jubileuszu 100-lecia posługi duszpastersko-wychowawczej Salezjanów w Czerwińsku – Centrum Lokalne Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników i Salezjanek Współpracownic przystąpiło do Adopcji na odległość wspierając podopiecznych misji MOKAMBO w Demokratycznej Republice Konga prowadzonej przez Salezjanów. Deklaracja przystąpienia do Adopcji została złożona jako dar ofiarny podczas jubileuszowej Mszy Św.

Po zakończonej Mszy Św. Salezjanie Współpracownicy naszego Centrum Lokalnego spotkali się i przekazali na ręce Ks. Biskupa Szymona Stułkowskiego słodycze dla dzieci i młodzieży biorących udział w mającym się odbyć (jeszcze tego samego dnia) w Płocku II Balu Wszystkich Świętych. Całość uroczystości zwieńczyła wspólna agapa ze wszystkimi uczestnikami jubileuszu i zaproszonymi gośćmi.

Róża Newska CL SSW Czerwińsk

Odeszła do domu Ojca ...

Dnia 27 listopada 2023 roku, po ciężkiej chorobie, odeszła do domu Ojca Salezjanka Współpracownica Anna Matukiewicz z Centrum Lokalnego przy Parafii Ofiarowania NMP w Różanymstoku.

Śp. Anna Matukiewicz do Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników wstąpiła 30 maja 2013 roku. Ania brała aktywny udział w życiu Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników. Uczestniczyła w spotkaniach formacyjnych, dniach skupienia i wczasorekolekcjach. Chętnie włączała się we wszystkie inicjatywy podejmowane przez Lokalną Wspólnotę SSW. Zawsze życzliwa i uśmiechnięta, otwarta na drugiego człowieka.

Uroczystości pogrzebowe śp. Anny Matukiewicz odbyły się 29 listopada 2023 roku, w Czarnej Białostockiej.

Wierzymy, że po śmierci nasze życie zmienia się, ale się nie kończy, dlatego ufamy, że Ania cieszy się radością nieba.

Spotkanie Rady Światowej Salezjanów Współpracowników

W dniach 16-19 marca 2023 r. w Instytucie Salezjańskim “Pius XI” odbyło się spotkanie  Rady Światowej Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników. W spotkaniu uczestniczyli radni światowi reprezentujący 11 regionów, w których działa Stowarzyszenie, obejmując w sumie 102 kraje. W czasie  spotkania omawiano różne tematy.

Zgodnie z tradycją spotkań Rady odbywających się stacjonarnie, oprócz części dotyczącej spraw związanych bezpośrednio z funkcjonowaniem Rady, odbyły się również dwie sesje formacyjne, które poprowadzili światowi delegaci salezjanów i córek Maryi Wspomożycielki ds. SSW, odpowiednio salezjanin koadiutor Duc Nam Nguyen i siostra Lucrecia Uribe.

Najpierw analizowano wspólnie i w grupach raport przedstawiony przez dr Pierluigi Dovis, dyrektor diecezjalnej Caritas Turynu, podczas okrągłego stołu Dni Duchowości Rodziny Salezjańskiej, które odbyły się na Valdocco w dniach od 12 do 15 stycznia.

Kolejnym punktem spotkania była wizyta w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa, gdzie członkowie Rady mogli zapoznać się z różnymi aspektami obecności Księdza Bosko w Rzymie.

W spotkaniu uczestniczyła również Maria Rita Scrimieri, koordynatorka Ośrodka Studiów “Opera dei Tabernacoli Viventi”, która przedstawiła sylwetkę Very Grity, salezjanki współpracownicy, której proces kanonizacyjny jest w toku.

Następnie uczestnicy spotkania pod kierunkiem Antonio Boccii, światowego koordynatora Stowarzyszenia SSW, obradowali nad pozostałymi kwestiami, m.in. nad tematem i przebiegiem kolejnego trzyletniego okresu przygotowania (2023-2026) do obchodów 150. rocznicy zatwierdzenia przez Stolicę Apostolską Stowarzyszenia Salezjanów Współpracowników, jak również – VI Światowym Kongresem SSW.

Po komunikatach Carlo Pellegrino, sekretarza, i Raula Abada Fernandeza, administratora, miało miejsce zamknięcie obrad Rady Światowej. W dniu 19 marca jej członkowie uczestniczyli jeszcze w modlitwie Anioł Pański na placu św. Piotra; specjalne słowa pozdrowienia skierował do nich również sam papież Franciszek.

Obecna Rada praktycznie w całości zmieniła swój skład w 2022 roku. W spotkaniu uczestniczyli:

– Barbara Klose, Region Europa Środkowo-Zachodnia;

– Blažka Merkac, Region Europa Środkowo-Wschodnia;

– Borja Perez Galnares, Region Iberyjski;

– Darlene Reis, Region Brazylia;

– Deliana Almendras, Region Pacyfik-Wybrzeże Karaibskie;

– Italo Canaletti, Region Włochy-Bliski Wschód-Malta;

– Martin Calderon, Region Interameryka;

– Miguel Zevrnjia, Region Ameryka Poludniowa;

– Patrick Hinvi, Region Afryka Francuskojęzyczna;

– Philp Yu, Region Azja Wschodnia i Oceania;

– Antuvan DS, radny ustępujący regionu Azja Południowa, który przedstawił Devasia Kuriakose, nowego radnego.

I choć oni wszyscy spotkali się po raz pierwszy stacjonarnie, nie było problemów z nawiązaniem dobrych relacji i zrozumieniem się.

Źródło ANS