Wizyta d’Insieme dla Regionu Europa Środkowo-Północna

8 maja 2023

Od wtorku 9 maja, w salezjańskiej scenerii Valdocco, ks. Ángel Fernández Artime, Przełożony Generalny, będzie przewodniczyć Wizycie d’Insieme dla Regionu Europa Środkowo-Północna. W tym spotkaniu, które potrwa do soboty 13 maja, wezmą także udział: wikariusz Przełożonego Generalnego, radcy sektorowi (formacja, duszpasterstwo młodzieży, misje, komunikacja społeczna, ekonomia), radca regionu, delegat Przełożonego Generalnego ds. Rodziny Salezjańskiej, a także członkowie Rad inspektorialnych wszystkich inspektorii Regionu; w sumie 118 osób.

W tym spotkaniu będą uczestniczyć osoby odpowiedzialne za animację i zarządzanie 16 inspektoriami, jedną wizytatorią i jedną delegaturę inspektorialną. A konkretnie chodzi o następujące okręgi: Austria (AUS), Belgia Północna i Holandia (BEN), Czechy (CEP), Chorwacja (CRO), Francja-Południowa Belgia (FRB), Wielka Brytania (GBR), Niemcy (GER), Irlandia (IRL), Malta (MLT), Polska-Warszawa (PLE), Polska-Piła (PLN), Polska-Wrocław (PLO), Polska-Kraków (PLS), Słowacja (SLK), Słowenia (SLO) i Węgry (UNG); Wizytatoria Ukrainy obrządku greckokatolickiego (UKR) oraz Delegatura Białorusi, należąca do Inspektorii PLE.

Obrady rozpoczną się we wtorek po południu słowami powitania Przełożonego Generalnego i słowem wprowadzającym radcy regionu, ks. Romana Jachimowicza. Potem głos zabiorą: ks. Stefano Martoglio, który bedzie mówił na temat współpracy i synergii w Zgromadzeniu, oraz delegat Przełożonego Generalnego ds. Rodziny Salezjańskiej (RS), ks. Joan Lluís Playa, który odniesie się do rzeczywistości RS na poziomie regionalnym.

Drugi dzień będzie poświęcony salezjańskiemu duszpasterstwu młodzieży. Przewidziane są dwa wystąpienia radcy generalnego ks. Miguela Angela Garcíi Morcuende, który będzie mówił na temat salezjańskiej tożsamości charyzmatycznej i możliwości, które należy wykorzystać, aby być świadkami Ewangelii w Europie.

W trzecim dniu wystąpi ks. Ivo Coelho, radca generalny ds. formacji, zgłębi formację chrześcijańską i salezjańską salezjanów i świeckich.

W piątek 12 maja, do południa, ks. Alfred Maravilla, radca generalny ds. misji, przedstawi ocenę pozytywnych i negatywnych procesów związanych z “Projektem Europa”. Zaś po południu ekonom generalny, pan Jean Paul Muller, wygłosi referat zatytułowany: “Przyszłość Regionu: integracja i współpraca, wspólne wyzwania i perspektywy”.

W sobotę do południa, w ramach ostatniej sesji roboczej, odbędą się jeszcze dwa wystąpienia: ekonoma generalnego i radcy ds. komunikacji społecznej, ks. Gildasio Mendesa, co będzie mieć miejsce zanim Przełożony Generalny, wraz ze swoimi radcami, skieruje końcowe uwagi po uważnej obserwacji i spotkaniach w grupach.

Wszystkie te wystąpienia będą przeplatane momentami dyskusji, dzielenia się spostrzeżeniami, chwilami braterstwa i duchowości z udziałem wszystkich obecnych. Nie należy zapominać o tym, że Wizyta d’Insieme, oprócz tego, że jest okazją do wzmocnienia poczucia przynależności Okręgów i Regionu do Zgromadzenia i kontynuacji polityki nakreślonej przez ostatnią Kapitułę Generalną, jest dla Rady Generalnej szczególnym czasem wsłuchania się i zapoznania z rzeczywistościami i wyzwaniami dotyczącymi Regionu.

Region Europa Środkowo-Północna, należący do najbardziej zróżnicowanych i najbogatszych pod względem językowym i kulturowym w świecie salezjańskim, jest dziś domem dla ponad 1997 salezjanów i drugim najliczniejszym regionem - po Azji Południowej - wśród siedmiu regionów Zgromadzenia, mimo że ma wysoką średnią wieku (59 lat) i liczy 16 nowicjuszy. Znajduje się w nim 245 domów salezjańskich (erygowanych kanonicznie i niekanonicznie) oraz 3 domy prowadzone przez świeckich pod zarządem inspektorialnym.

Europa Środkowo-Północna jest również regionem, w którym pewne procesy związane z globalizacją i sekularyzacją są bardziej zaawansowane i dlatego może stanowić poważny “poligon” doświadczalny dla dynamiki, która już teraz wpływa lub będzie wpływać w najbliższej przyszłości na całe Zgromadzenie.

Ta Wizyta d’Insieme dla regionu Europa Środkowo-Północna stanowi “punkt zwrotny” w tym długim i wymagającym, jak również ważnym i owocnym cyklu Wizyt d’Insieme. Istotnie, przed tą wizytą odbyły się już podobne wizyty w regionach: Azja Południowa, Ameryka Cono Sud (Stożek Południowy) i Interameryka. Natomiast po tej wizycie w najbliższych miesiącach przyjdzie kolej na pozostałe regiony: Afryka-Madagaskar, Śródziemnomorski i Azja Wschodnia-Oceania.

Źródło ANS

oficjalna inauguracja “Bollettino Salesiano OnLine” (BSOL)

31 stycznia, w uroczystość św. Jana Bosko, został oficjalnie zainaugurowany “Salesian Bulletin OnLine”, dostępny dla każdego pod adresem www.donbosco.press.

Jest to propozycja adresowana do członków Rodziny Salezjańskiej, dobroczyńców, współpracowników i wszystkich ludzi dobrej woli.

Pragnie ona ukazać dobro, które dokonuje się na polu opieki nad dziećmi i młodzieżą, a jednocześnie chce podtrzymywać więź między członkami Rodziny Salezjańskiej. Chce pokazać działania, które wydały owoce i mogą służyć za przykład, a także chce przybliżyć żywe świadectwa charyzmatu salezjańskiego i zaprosić innych do podobnych działań.

Poruszane tematy będą oscylowały wokół Księdza Bosko, jego charyzmatu wczoraj i dziś, dzieł salezjańskich dawnych i nowych, historii Księdza Bosko i Zgromadzenia Salezjańskiego, przesłań Przełożonego Generalnego, następcy Księdza Bosko, misji, Rodziny Salezjańskiej, kultu Maryi Wspomożycielki, świętości salezjańskiej, znaczących postaci salezjańskich wszystkich czasów i miejsc, wychowania i świata młodzieży, życia duchowego, dobrej książki, aktualnych spraw religijnych i katolickich.

Ma na celu rozpowszechnianie salezjańskich odkryć historycznych, udanych inicjatyw salezjańskich oraz innych faktów i osób z całego świata.

“Licząc na spełnienie wszystkich tych zamiarów i na współpracę z całym światem salezjańskim, powierzamy tę nową inicjatywę opiece św. Jana Bosko w dniu jego ‘narodzin dla nieba’ oraz - patrona Zgromadzenia i prasy, św. Franciszka Salezego” - stwierdza ks. Andrei Munteanu, dyrektor BSOL.

A na koniec dodaje: “Życzymy dobrej i owocnej lektury tych proponowanych przez nas stron”.

Źródło ANS

Ksiądz Bosko, Święty fascynujący

Ksiądz Bosko jest chyba najbardziej zadziwiającym i fascynującym świętym, jakiego znała historia. Każdy święty nosi w sobie szczególną charyzmę i urok, ale w Księdzu Bosko znajdujemy doskonałe połączenie cech ludzkich i boskich. Zadziwiające jest to, że prosty, ubogi, półsierota z Becchi, potrafił stać się założycielem zgromadzenia, zasiewając ziarno, z którego zrodził się wielki ruch, rodzina salezjańska, która liczy ponad 400 000 członków na całym świecie. Jego naśladowcy, salezjanie Księdza Bosko, których jest dziś ponad 14 tysięcy, są obecni w 134 krajach świata, służąc młodzieży najbardziej potrzebującej.

Ksiądz Bosko jest bardzo kochany na całym świecie i uosabia niezwykłą obecność wśród młodzieży. Odmienił życie milionów młodych ludzi, nadając sens ich egzystencji. Synowie Księdza Bosko są zaangażowani w różnorodną działalność (szkoły, ośrodki, uniwersytety, ośrodki młodzieżowe, szkoły techniczne, parafie, ośrodki pomocy społecznej, sierocińce, ośrodki dla dzieci ulicy, ośrodki promujące obszary wiejskie, działalność na rzecz rozwoju kobiet itd.), służąc tysiącom młodych ludzi na całym świecie, przygotowując ich do bycia dobrymi obywatelami i dobrymi wierzącymi.

Ksiądz Bosko to kompendium cnót, umiejętności, talentów i łaski Bożej. Swoją nieodpartą siłą potrafił przeniknąć do serca każdego napotkanego człowieka: był obdarzony magnetyczną charyzmą. Każda cnota znajduje wyraz w Księdzu Bosko. Rozpoznanie w tym niezwykłym świętym jego wspaniałych cech jest najlepszym sposobem na ich zapamiętanie.

Był przede wszystkim człowiekiem Boga, który dzięki głębokiemu zjednoczeniu z Panem potrafił przekazać Jego miłość, miłosierdzie i siłę. Mimo nawału pracy zawsze był blisko Boga i pełnił rolę przewodnika, aby każdy mógł tego doświadczyć i to poczuć.

Ksiądz Bosko był gorliwym apostołem, który bez wahania korzystał z każdej okazji, aby zdobyć dusze dla Boga, gdziekolwiek się znajdował. Jego jedyne pragnienie wyraża dewiza: “Dajcie mi dusze, resztę zabierzcie”.

Był kochającym człowiekiem, który wiedział jak zdobyć serca tysięcy młodych ludzi. Każdy chłopiec, który miał łaskę go poznać, czuł miłość, troskę i opiekę, jaką Ksiądz Bosko, z wrodzoną życzliwością, potrafił go obdarzyć.

Był pedagogiem, nauczycielem wychowania, który poprzez swój prewencyjny system rozumu, religii i dobroci zdołał uczynić swój system wychowawczy humanitarnym, duchowym, naukowym i integralnym.

Był wspaniałym kaznodzieją i inspirującym mówcą, który rozumiał siłę komunikacji. Ludzie przyjeżdżali, aby go słuchać, ponieważ w każdym jego słowie wyczuwali obecność Boga.

Był mistrzem rady, który umiał pocieszyć, poprowadzić i skierować każdego na drogę prawdy i świętości.

Był psychologiem, potrafił badać umysły i serca młodych ludzi oraz określić ich potrzeby.

Ksiądz Bosko był wielkim mistykiem i kontemplatykiem: siłę czerpał od Tego, który był jego jedynym natchnieniem.

Był sprawcą cudów. Madonna, Maryja Wspomożycielka, przejawiała swoją szczególną życzliwość we wszystkich dziełach Księdza Bosko. Każdy z cudów Księdza Bosko miał znamię błogosławionej Matki, a on sam dokonał ich wiele.

Był pracowity, pracował niestrudzenie w sposób bezinteresowny, poświęcając się całkowicie swojej misji od świtu do zmierzchu.

Był też wspaniałym muzykiem, niezwykłym śpiewakiem, potrafił uczyć muzyki, czyniąc z niej środek do chwalenia Boga i sposób na świąteczne zaangażowanie młodzieży. Jego “orkiestra” była bardzo ceniona przez ludzi ze wszystkich środowisk.

Był kuglarzem i iluzjonistą potrafiącym przyciągnąć młodych ludzi i pozyskać ich dla Boga.

Kochał sport: był niezrównanym sportowcem, który cenił zajęcia sportowe jako istotny element swojego systemu wychowawczego. Gra stała się nieodzownym elementem jego oratorium: miał genialną intuicję co do strategicznego narzędzia pozyskiwania i wychowania młodzieży.

Miał cechy wyrafinowanego dyplomaty i męża stanu, zdolnego do serdeczności wobec wszystkich urzędników państwowych i doskonale potrafiącego odnosić się do przedstawicieli biurokracji, czyniąc siebie przekonującym i wiarygodnym.

Był dramaturgiem, znakomitym popularyzatorem teatru i sztuki w celu kształtowania młodych umysłów poprzez przekazywanie im orędzia Bożego.

Miał wielowymiarową osobowość i różne umiejętności zawodowe: był stolarzem, szewcem, krawcem, drukarzem, potrafił z pokorą opanować różne zawody. Jego praca charakteryzowała się niestrudzonym nauczaniem, instruowaniem, formowaniem młodych umysłów, nauką zawodu, która umożliwiała młodym ludziom godziwą pracę i zrobienie kariery zawodowej.

Był społecznikiem, który wiedział, jak aktywizować swoich wychowanków, aby umieli odpowiedzieć na potrzeby społeczeństwa, niezależnie od tego, czy była to choroba, zaraza czy bieda. Energicznie bronił i walczył o prawa swoich wychowanków we wszystkich miejscach, w których pracowali i we wszystkich instytucjach, w których byli umieszczani.

Był człowiekiem prostym i ubogim: urodził się ubogi, żył ubogi i umarł ubogi. Jego prostota, oszczędne życie i miłość do ubogich nie mogą być nigdy zapomniane.

Był człowiekiem głęboko optymistycznym: nigdy nie zniechęcał się w obliczu trudności. Jego ufność w Opatrzność Bożą zawsze wspierała go w każdej skomplikowanej sytuacji.

I był biegły w pozyskiwaniu środków, znajdowaniu funduszy na budowę nowej świątyni, rozpoczęcie nowego dzieła czy spłatę długów. Umiał prosić.

Ks. Jan Bosko jest niewątpliwie fascynującym przykładem, który uwiarygodnia i uatrakcyjnia chrześcijański model życia inspirowany wartościami głębokiej duchowości. Święty jest nadal znaczącym źródłem stałej inspiracji, gdy chodzi o zachowanie zasad życia w służbie dla dobra i w służbie innym, otwierając w ten sposób ludzkość na nadzieję sprawiedliwszego świata.

Źródło ANS

ŚWIĘTY FRANCISZEK SALEZY - JEGO SZTUKA PRZEMAWIANIA DO LUDZKIEGO SERCA I BUDOWANIA JEDNOŚCI W RÓŻNORODNOŚCI

24 stycznia 2023

Wywiad z radcą generalnym ds. komunikacji społecznej, ks. Gildasio Mendesem. 24 stycznia obchodzimy z całym Kościołem święto św. Franciszka Salezego, patrona dziennikarzy i pisarzy katolickich, patrona Towarzystwa św. Franciszka Salezego. Aby nadać jeszcze większe znaczenie tej okazji, przeprowadziliśmy wywiad z ks. Gildasio Mendesem, radcą generalnym ds. komunikacji społecznej, który stwierdza: "Biskup Genewy i Doktor Kościoła był jednym z wielkich ludzi przekazu Kościoła i ludzkości, ponieważ wiedział, w jaki sposób umieścić osobę w centrum relacji międzyludzkich, słuchając, prowadząc dialog i budując zaufanie w relacjach z ludźmi".

Ks. Gildasio podkreśla, że do komunikacji w dzisiejszych czasach, w świecie cyfrowym i społeczeństwie wielkich zmian społecznych i kulturowych, niezbędne są relacje międzyludzkie, przyjęcie osoby i zrozumienie jej kultury i miejsca egzystencjalnego. Stwierdza również, że św. Franciszek jest aktualnym odniesieniem, gdy chodzi o poczucie jedności w różnorodności i zdolności do konfrontacji z różnymi ideami bez utraty poczucia przynależności, wierności wobec Kościoła oraz znaczenia etyki, która stawia w centrum osobę i wspólnotę oraz promuje solidarność i pokój.

Zapraszamy was, drodzy czytelnicy, do przeczytania w całości tego wywiadu z radcą generalnym ds. komunikacji społecznej, ks. Gildasio Mendesem.

Na początku, Księże Gildasio, chcielibyśmy się dowiedzieć, dlaczego św. Franciszek Salezy postrzegany jest jako wielki człowiek przekazu?

Św. Franciszek Salezy jest przede wszystkim przekazicielem miłującego serca Boga. We wszystkim, co robił i pisał, podkreśla, że Bóg jest miłością, że porozumiewanie się to dotykanie serca osoby ludzkiej i tworzenie relacji opartych na zaufaniu.

Czy możemy też powiedzieć, że ten wielki święty przemawia do nas dzisiaj? Jaki przykład możemy podać w tym względzie, gdy chodzi o komunikację społeczną?

Święty Franciszek był nowatorskim pisarzem. Umiał porozumiewać się z wielką wewnętrzną wolnością, prostotą, bez lęku w relacjach z drugim człowiekiem, nie obawiając się koniecznej konfrontacji. Ponieważ potrafił zrozumieć ludzką i duchową dynamikę ludzi, stanowi punkt odniesienia dla wszystkich pokoleń. Jednym z przykładów są jego dzieła. Jego główne dzieła to Wprowadzenie do życia pobożnego (Filotea), pierwsze dzieło duszpasterskie, szeroko rozpowszechnione i przetłumaczone na wiele języków, oraz Traktat o miłości Bożej, jeden z najbardziej znaczących tekstów w literaturze chrześcijańskiej i duchowości Kościoła.

Kiedy mówimy o jego dziełach, można zrozumieć siłę przekazu. Co zatem, zdaniem Księdza, możemy powiedzieć odnośnie do tej jego cechy, którą spotykamy w wielu opublikowanych przez niego dziełach?

Wiedział, jak mówić do serca, bo porozumiewał się, wychodząc od serca. Wiedział, że relacja międzyludzka oparta na miłości i zaufaniu pomaga człowiekowi otworzyć się, poznać siebie, kochać i być kochanym. Czytając jego Listy, w przyjaznym i afektywnym tonie, dostrzegamy prawdziwe skarby duchowego towarzyszenia i życia modlitewnego. Jego homilie i kazania, w prostym, głębokim i intymnym stylu, są do dziś duchowym testamentem dla wszystkich pokoleń.

Wiemy też, że św. Franciszek Salezy był wielkim autorem, a w bardzo konkretny sposób współpracował także w trudnym dla ówczesnego Kościoła momencie historii. Co możemy powiedzieć na ten temat?

Św. Franciszek był człowiekiem jedności i komunii w Kościele. Franciszek nie bał się szczerej konfrontacji koniecznej do ewangelizacji w kontekście sprzeciwu i kontrowersji. W różnorodności kulturowej i wielkich przemianach społecznych swoich czasów posiadał oryginalną wizję ewangelizacji i bycia chrześcijaninem, zawsze wiernym Ewangelii i Kościołowi. Jest przykładem tego, jak żyć jednością w różnorodności społecznej i kulturowej.

Jako człowiek przekazu, ale także jako biskup i ojciec duchowy, czym wyróżnia się w swoim działaniu?

Franciszek mądrze radzi sobie z procesami i decyzjami dotyczącymi komunikacji instytucjonalnej, zwłaszcza jako biskup, pisząc listy, dokumenty, różne teksty, broniąc nauki Kościoła w obliczu konfliktu teologicznego i eklezjalnego, w konfrontacji z kalwińskimi przeciwnikami, w trudnych decyzjach, które musi podejmować jako biskup.

A żeby nauczyć się więcej od św. Franciszka Salezego, jakie aspekty podkreśliłby Ksiądz w jego sposobie komunikowania się?

Jest ich wiele, ale chciałbym wymienić kilka, które przemawiają do nas dzisiaj, bo komunikacja to przede wszystkim otwartość na drugiego człowieka, umiejętność odkrywania istoty osoby ludzkiej, umiejętność tworzenia relacji międzyludzkich i zaufania.

Jednym z aspektów jest jego umiejętność dialogu z kulturą i społeczeństwem jego epoki, która była głęboko protestancka, co czynił z ludzką mądrością, otwartością na dialog, duchem ewangelicznym i zdecydowaną wiernością Kościołowi; a dodałbym jeszcze, że komunikowanie jest darem i zobowiązaniem, budowaniem na poziomie ludzkim, duchowym i kulturowym. Studium to także modlitwa.

Św. Franciszek także uczy nas, że porozumiewać się to tworzyć relację interpersonalną. Franciszek ma do czynienia z ogromną i wieloraką siecią osób, z którymi nawiązuje relacje i którym towarzyszy, wyraża się poprzez dialog i przejawia wielką otwartość na zrozumienie osoby, wychodząc od jej rzeczywistości, jest otwarty na to, co inne, nie tracąc przy tym pogody ducha i działając z ufnością i miłością.

W tym miejscu należy podkreślić, że komunikacja jest w służbie dobroczynności. Dla św. Franciszka Salezego kochać bliźniego z miłością oznacza kochać Boga w człowieku i człowieka w Bogu, to świadomość wielkiej odpowiedzialności duszpasterskiej i kościelnej, teologicznej i duchowej. Komunikacja to także dialog międzyreligijny, z bogactwem artystycznym i dziedzictwem kulturowym lokalnych mieszkańców.

Wreszcie komunikacja to stawianie w centrum osoby i jej wspólnoty, respektowanie rytmu jej kultury, promocji ludzkiej oraz etyki osobistej i społecznej.

Dziękuję za ubogacenie nas takimi konkretnymi przykładami, Księże Gildasio. I na koniec, w tym dniu dedykowanym dziennikarzom i pracownikom komunikacji społecznej, pytanie o aspekt "salezjańskiego" sposobu komunikowania, jaki możemy dzisiaj wprowadzić w życie?

Ksiądz Bosko mawiał, że "wychowanie jest sprawą serca". Możemy dziś powiedzieć, że komunikacja jest sprawą serca. Tego uczył nas św. Franciszek Salezy i nasz ojciec Ksiądz Bosko. Porozumiewać się z sercem oznacza otworzyć drogę, która pozwoli odnaleźć osobę w jej całości, odbyć wspólną podróż, budować zaufanie, aby zachęcić młodych ludzi do otwarcia się na Boga, do wzrastania jako istota ludzka, kochana przez Boga, gotowa służyć innym, ponieważ kocha i jest kochana.

Źródło ANS